Bugün geçen seneden kalma şükür yazımı yayınlamıştım ama dün bir şey oldu ve yeniden şükretme ve bunu hatırlatma ihtiyacı duydum. Konser sonrası topuklu ayakkabı ile çimlerde yürümeye kalkınca engebelere takıldım, düşmeyeyim diye debelenirken 3-4 kez bileğimi burktum ve arkadaşım Berna Özbilen kolumdan yakalayınca durabildim. Sonrasında hemen sürdüğüm Arnica krem (http://oncekadinsonraanne.blogspot.com/2012/06/muhtesem-krem-her-annenin-1-numaral.html) ile morarma olmadı ve şişmeyi olabildiğince önledim ama basamaz oldum.
Hastaneye gittik ve çatlak olmuş, alçıya alındı 3-4 hafta için
Ama buna da şükür neden: çünkü kırık değil, dr ameliyatlık olmamış dedi, sol ayağım olduğu için ileride çok acil durumda otomatik araba kullanabilirim, konser öncesi olsa şarkı söyleyemezdim 2 buçuk saat. Ayrıca öyle böyle kolum, bacağım var (şükür yazımdaki Nick ne yapsın: (http://oncekadinsonraanne.blogspot.com/2012/10/bana-sukretmeyi-hatrlatp-icimi.html) ve bu geçici bir durum. Her işte bir hayır vardır; başka bir felaketten korunmak için buna razıyım. Yoksa zaten bel ve boyun fıtığım var, dizlerim menisküs vs sorunlu diye zıplamak da olmuyor. Koltuk değnekleri ile gezmek bile zor; çünkü el bileklerimde kolumda sinir sıkışması var limon bile zor sıkıyorum. Ama ya daimi bir sorunum olsaydı, ya hiç bacağım olmasaydı. Olumlu bakmak Polyannacılık gibi görünse de hayatı kolaylaştırıyor. Oğlumla ojelerle boyadık ve sim sürdük pek de eğlenceli oldu.
