Herşey bir papatya görüp arabadan inmemle başladı.
Klinik Psikolog kardeşim Mine Hasırcı ile "farkındalık" hakkında konuşuruz bazen.
Geçen gün tamamen es geçtiğim şeylere uyandım.
Bu papatyalari araba kullanırken gördüm; radyoda "especially for you" çalıyordu, ozellikle senin için demek. Kardesim papatya sever ve arabayi kenara cektim indim ve resmini çekip ona yolladım. Arabadan inene kadar onlari sadece kocaman açmış guzel papatyalar olarak gördüm. Yanina gelip dikkatli bakınca ancak çimento dolu toprağını ve ciliz dallarini görebildim yine de savaşçı olmasi benim begenimi kazandi.
Sonra bunu zayıflama grubumdaki güzel kadınlarla paylaştım şu şekilde: Demek ki insanlar ilk basta ille de kusurlu yanlarinizi gormez ilk sizdeki güzel bir yan dikkatlerini cekebilir bosuna komplekse gerek yok. Ayrica zorluklara karsi basarirsaniz daha da kıymetli olursunuz.
kusurlariniza odaklanmayin "sen guzelsin" videosunda ne diyordu kusur yoktur fark vardir.
Cimentolu toprakta cicek acabiliyorsa biz de Allahin izniyle herseyi basarir sagligimiza kavusabiliriz. Ha gayret kizlar bahar dallari papatyalar gibi hafif zarif hareket edebilmek icin rejim ve spor
Sonra ilk defa farklı bir şey yaptım. Aslında uzun zamandır yapmak istediğim ama ertelediğim bir şey: oğlumun okuluna yürüyerek gidip gelmek. Bahar gelince öyle yapalım spor da olur diyordum ama ya hava bozuyordu ya da acele ile başka yere yetişmem gerektiği için araba kullanıyordum.
Geçen gün TC Çiğdem Özverir ile bu konuyu konuştuk ve niyetlendim ama yine yapmadım. Sonra dün birden bire ani bir karar ile okula yürüdüm öğlen. Kulağımda müzik, dans ederek yürüdüm ve baktım arabayı çıkar, kavşaktan dön derken aynı zamanı harcıyorum.
Oysa çoğu anne kar kış demeden okula yürüyor. Ben de çocukken midem bulanıyor diye servisle gitmekten vazgeçmişiz ve babam bırakır annem alırdı okula giderken. O okul yolunda çok eğlendiğimi, türlü oyunlar oynadığımızı hatırlarım hep
Dün gözümüze çarpmayan yangın musluklarından, karınca yuvalarına kadar çok şey kaçırdığımızı fark ettik.
Sonra güneş ve gölge ile konuştuk oynadık. Oğlum bu tür drama oyunlarımı seviyor. Okuldan aldığımda yorgunum diyen çocuk zinde oluverdi. Çok güneş vardı yakıyordu. Önce gölgeden yürüyelim dedim. Sonra haydi güneşten de yürüyelim kemiklerimiz d-vitamini alsın dedim.
"Ne şımarığız değil mi kışın ayyyy çok soğuk diyoruz, güneş çıkınca da offf sıcakkkk diyoruz değil mi" dedim. Oğlum kırıdadı:)))
Sonra güneş ve gölge ile konuşarak içlerine girdik: merhaba güneş ben geldim hadi ısıt beni kemiklerimi güçlü yap. Hoşçakal. Gölge merhaba serinlet beni piştim ohhh iyi geldi sağol hoşçakal. gölge-güneş gire çıka eve vardık bu arada çiçeklere baktık resimler çektik vs
Hayatı ıskalamayalım inşallah
Klinik Psikolog kardeşim Mine Hasırcı ile "farkındalık" hakkında konuşuruz bazen.
Geçen gün tamamen es geçtiğim şeylere uyandım.
Bu papatyalari araba kullanırken gördüm; radyoda "especially for you" çalıyordu, ozellikle senin için demek. Kardesim papatya sever ve arabayi kenara cektim indim ve resmini çekip ona yolladım. Arabadan inene kadar onlari sadece kocaman açmış guzel papatyalar olarak gördüm. Yanina gelip dikkatli bakınca ancak çimento dolu toprağını ve ciliz dallarini görebildim yine de savaşçı olmasi benim begenimi kazandi.
Sonra bunu zayıflama grubumdaki güzel kadınlarla paylaştım şu şekilde: Demek ki insanlar ilk basta ille de kusurlu yanlarinizi gormez ilk sizdeki güzel bir yan dikkatlerini cekebilir bosuna komplekse gerek yok. Ayrica zorluklara karsi basarirsaniz daha da kıymetli olursunuz.
kusurlariniza odaklanmayin "sen guzelsin" videosunda ne diyordu kusur yoktur fark vardir.
Cimentolu toprakta cicek acabiliyorsa biz de Allahin izniyle herseyi basarir sagligimiza kavusabiliriz. Ha gayret kizlar bahar dallari papatyalar gibi hafif zarif hareket edebilmek icin rejim ve spor
Sonra ilk defa farklı bir şey yaptım. Aslında uzun zamandır yapmak istediğim ama ertelediğim bir şey: oğlumun okuluna yürüyerek gidip gelmek. Bahar gelince öyle yapalım spor da olur diyordum ama ya hava bozuyordu ya da acele ile başka yere yetişmem gerektiği için araba kullanıyordum.
Geçen gün TC Çiğdem Özverir ile bu konuyu konuştuk ve niyetlendim ama yine yapmadım. Sonra dün birden bire ani bir karar ile okula yürüdüm öğlen. Kulağımda müzik, dans ederek yürüdüm ve baktım arabayı çıkar, kavşaktan dön derken aynı zamanı harcıyorum.
Oysa çoğu anne kar kış demeden okula yürüyor. Ben de çocukken midem bulanıyor diye servisle gitmekten vazgeçmişiz ve babam bırakır annem alırdı okula giderken. O okul yolunda çok eğlendiğimi, türlü oyunlar oynadığımızı hatırlarım hep
Dün gözümüze çarpmayan yangın musluklarından, karınca yuvalarına kadar çok şey kaçırdığımızı fark ettik.
Sonra güneş ve gölge ile konuştuk oynadık. Oğlum bu tür drama oyunlarımı seviyor. Okuldan aldığımda yorgunum diyen çocuk zinde oluverdi. Çok güneş vardı yakıyordu. Önce gölgeden yürüyelim dedim. Sonra haydi güneşten de yürüyelim kemiklerimiz d-vitamini alsın dedim.
"Ne şımarığız değil mi kışın ayyyy çok soğuk diyoruz, güneş çıkınca da offf sıcakkkk diyoruz değil mi" dedim. Oğlum kırıdadı:)))
Sonra güneş ve gölge ile konuşarak içlerine girdik: merhaba güneş ben geldim hadi ısıt beni kemiklerimi güçlü yap. Hoşçakal. Gölge merhaba serinlet beni piştim ohhh iyi geldi sağol hoşçakal. gölge-güneş gire çıka eve vardık bu arada çiçeklere baktık resimler çektik vs
Hayatı ıskalamayalım inşallah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder