Ne zaman içim daralsa, depresif hissetsem veya hiçbir şey yapacak gücü bulamasam aklıma bu kişiler geliyor. Bazen buna rağmen geçmiyor ruh halim; ama hafifliyor. Çünkü ne kadar şımarıklık yaptığımı hatırlamış oluyorum. Beni ağlatan bu insanları sizinle de paylaşmak istiyorum. Bu insanlara hayranlığım zor zamanlarında umutlarını, inançlarını yitirmemelerinden kaynaklanıyor. İyi şartlarda konuşmak kolay, zora gelince belaya da razı olmak mühim asıl. Belki sizin de işinize yarar:
- Kolları olmayan anne videosu: Barb Guerra. 2 yaşındayken kollarını kaybeden bu annenin çocuğuna nasıl baktığını, alışveriş yaptığını görünce kendinizi sorgulayacaksınız. Şu an 2 oğlu var. http://www.youtube.com/watch?v=dyEW6bWNL1M Bunlar da sporla ilgili sayfaları: http://www.fitnessunarmed.com/ ve http://www.hardfitness.com/emagazine/issue21/barbie.html (Youtube açamayanlar için http://www.dailymotion.com/video/xghuuv_barbara-guerra-amazing-woman-with-no-arms_people)
- Kolları ve bacakları olmayan harika bir adam: Nick Vujicic. Tam bir gönül insanı. Motive edici konuşmaları ile gençlere öğütler veriyor. Belki daha önce seyretmişsinizdir ama benim verdiğim link full versiyon. Lütfen 45 dk. ayırıp tamamını izleyin. Diziler için saatlerce TV karşısında oturuyoruz, 45 dk nedir ki? Bir başka sekmede açık bırakın ara sıra gidip gelip seyredin ama tamamını seyredin. Size çok şey katacak. Espritüel, sıcacık ve güçlü bu adama sarılmak isteyeceksiniz. http://www.youtube.com/watch?v=q2tqKCoS2-w (youtube açamayanlar için http://www.izlesene.com/video/mutluyum-yasamayi-seviyorum-nick-vujicic/918494)
- Gamze Anne: ilik nakli yapılan ama hala hastanede oğluna kavuşmak için bekleyen bir anne. Üstelik oğlu onu bir kursta sanıyor. Dualarımız onunla. http://atakan310309.wordpress.com/ Not: 21 Kasım 2012'de oğluna kavuştu sonunda:)))) hem de kendisi için özel olarak tasarlanan yeni foligraft saçları ile DEMİŞTİM AMA GAMZE ANNE 5 MART'TA BİZLERE VE SEVGİLİ OĞLUNA VEDA ETTİ
- Çocuklarını tek başına büyüten, dimdik ayakta, hayat dolu, bakımlı güzel gönüllü, güzel yüzlü birkaç arkadaşım. Adları bende saklı;) Onlara bir kez daha şapka çıkarıyorum. Allah yardımcıları olsun.
- Deli Anne: http://deli-anne.com/ Bu sene ki en büyük kazanımlarından biri. Deli değil; akıllı mı akıllı koca yürekli bir kadın. Ailemden gelen tasavvuf öğretisinde öğrendiklerimi yazılarında bulduğum, sanal da olsa dost olduğumuz bir anne. Yazılarındaki gizli anlamları anladıkça birbirlerimizin gönüllerine ışık tutuyoruz. Herkese tavsiye ederim. Okuyun içiniz açılsın. Çektiği müthiş resimlerle de gözleriniz bayram ediyor. Küçük şeylerden mutlu olmayı biliyor ve oğullarına öğretiyor. Başına gelen sıkıntılara rıza göstermeyi, mutluluklar için şükretmeyi iyi biliyor ve örnek oluyor. Bizden biri olduğu için de örnek almak daha pratik geliyor.
- Arthur Boorman: Körfez savaşından dönen bu gazi paraşütçüye asla tek başına yürüyemezsin denmiş. Görün bakın azim inanç neler yaptırıyor. Bunu benimle paylaşan Nur ablama tşkrler. http://www.youtube.com/watch?v=qX9FSZJu448 (youtube açamayanlar için https://vimeo.com/41271653)
- Deli Anne: Küçük bir yapraktan, bir meyve dalından, örümcek ağından; hatta bir çamaşır askısından keyif alabilen ve bunu yazılarıyla, nefis fotoğraflarıyla tüm dünya ile paylaşan güzel insan.
- Annemin arkadaşı can dostumuz merhum Züliş. Gerçek adı Züleyha Büyükarda. Yüksek ressam. Cüce oluşunu kendine mutluluk kaynağı yapmış yüceeee bir gönül. Bakımlı mı bakımlı süslü mü süslü bir kadın. Nur içinde yatsın.
- Nazlı Eray. 88'den beri hayranı olduğum "kadın gibi kadın", feminen, akıllı, işveli, yaratıcı mı yaratıcı bir yazar. Geçirdiği bağırsak düğümlenmesinden sonra ölümden dönen, haftalarca bir kaşık suya hasret olan. Hastane koridorunda yürüyüşünü Broadway'e benzeten, şükreden, hayatın her anından zevk alan, türlü dertleri kendine cehennem yapmayan, bağırsaklarından çıkan dışkıları içeren kolostomi torbası beline bağlı vaziyette çay servisi yapıp, misafir bile ağırlayan olağanüstü bir kadın. Fantastik (gerçeküstü) hikaye ve romanların kraliçesi benim için. http://www.nazlieray.net/
asuşu meşkr annemi cemalnur ablamı da yazsaydın...şükredecek ne çok insan tanımışız yaa...ne zenginiz..
YanıtlaSilMelis'cim yaızn sayesinde yepyeni hayatlardan haberdar oldum, teşekkür ederim. Ben de seni seviyorum :)
YanıtlaSilİyi ki varsın Deli Annem
SilAnne olmak tam bir delilik. Bu kadar sıkıntı çile nasıl çekilir başka türlü.
YanıtlaSilkesinlikle gülün dikeni var ama mis gibi kokuyor o güller:)
SilHayatla birlikte gülümsemeyi öğreten bir yazı olmuş :)
YanıtlaSilhele de Nick hayatımın en zor anlarını kolaylaştırıyor
SilMuhteşem bir yazı olmuş
YanıtlaSil:)))) çok işime yarıyor düşünmek bile
SilGerçekten şükretmeyi öğreten harika bir yazı olmuş.Sevgiler
YanıtlaSil:)
SilÇok doğru insan çoğu zaman soluklanıp çevresine bakamıyor baksak neler göreceğiz halbuki
YanıtlaSilevet farkındalık bu nedenle önemli. Klinik psikolog kardeşim Mine Hasırcı farkındalık üzerinde çok duruyor çünkü bu hayatın özü
SilÇok şükür ki sağlıklıyız, çevremize dönüp baksak daha neleri var :(
YanıtlaSilkesinlikle
SilDaha kimbilir ne örnekler var değil mi...:( Gerçekten insan şükrü hiç unutmamalı...
YanıtlaSilevet halimze bin şükür
SilÇok güzel bir paylaşım,yüreğinize sağlık.Etrafımıza bakarken görmekte lazım,hani derler ya bakmak ile görmek farklı şeylerdir diye çok doğru.Bakıp görüp şükretmek lazım sanırım.
YanıtlaSilkesinlikle bakmak ve görmek... çok güzel ifade etmişsiniz
Silçok güzel bir yazı teşekkürler
YanıtlaSilfarkındalıktan çok uzak bir toplum olduk:((( sevgili gamzeyi görünce kötü oldum:((
YanıtlaSilmaalesef:/
SilHalimize şükredecek ne cok şeye sahibiz ama illa kendimize hatırlatmamız gerekiyor işte
YanıtlaSilHarikasın. Her zaman hatırlamalı ve şükretmeyi bilmeli. Bir nefesim var devam ediyor çok şükür demek ki pek çok şeyi başarabilirim.
YanıtlaSilHarikasın. Her zaman hatırlamalı ve şükretmeyi bilmeli. Bir nefesim var devam ediyor çok şükür demek ki pek çok şeyi başarabilirim.
YanıtlaSil